من همان

اولین نکته ای که خواننده گرامی باید بداند این است که هیچ کس با خواندن کتاب آشپزی، آشپز نمی شود و نکته ی دیگر این است که هیچ آشپزی و نیز هیچ کسی که خیال آشپز شدن در سر دارد از کتاب آشپزی بی نیاز نیست.اما اگر شما تصمیم به مطالعه مطالب آشپزی گرفته اید این یک شرط این راه پر پیچ و خم است و راه دیگر چیزی نیست جزء:پروراندن حس ذائقه، به دست آورن مهارت و تجربه ی لازم در روش های پخت و پز، آشنایی با خورد و خوراک و آداب سفره ی اقوام و ملل گوناگون جهان و آموختن روش هایی که آنها در پخت و پز به کار می برند و همچنین شناخت و نگه داری مواد خوراکی و ابزارهایی که برای آماده کردن این مواد لازم است، روش های کار کردن با این ابزارها، مجهز کردن آشپزخانه ای که کار آشپزی باید در آن صورت بگیرد و سرانجام به دست آوردن مجموعه ی معتبری از دستورهای تهیه ی غذای ایرانی و خارجی .واقعیت این است که در جوامع بشری امر آشپزی فعلا بر عهده ی نیمه ی بهتر بشریت یعنی زنان قرار دارد؛ اما زنان را هم از این لحاظ می توان به سه گروه تقسیم کرد :الف : آنهایی که آشپزی را دوست دارند.ب: آنهایی که به آشپزی اعتنایی ندارند.ج: آنهایی که از آشپزی بیزارند.این تقسیم بندی البته شامل مردان هم می شود ولی این امر در مردان مشکلی پیش نمی آورد، چون مردانی که آشپزی را دوست دارند اختیارشان دست خوشان است و به آن دو گروه دیگر هم هیچ اعتراضی ندارند.آن دو گروهی که از اشپزی فرار می کنند باید بدانند که این امری هست که دیر یا زود گریبان آنها را خواهد گرفت پس می توانند مشکل خود را حل کنند یا با آشپز خصوصی، یا کلاس های آشپزی، یا روانشناس یا روانکاو و ... .آنچه می توان گفت این است که طرز نگاه انسان به امور زندگی در تاثیر آن امور بر احوال انسان دخالت کلی دا من همان...ادامه مطلب

وقتی که امر آشپزی به مرحله ی هنر برسدو آشپز بتواند خود را به عنوان هنرمند بشناسد، آنوقت می تواند از نتیجه کار خود نهایت لذت را ببرد.در این که هر هنری یک قریحه ی ذاتی می خواهد یا نه ؟ علما و عقلا بحث بسیار کرده اند، آنچه جای بحث ندارد این است که اولا هیچ قریحه ای بدون آموزش به جایی نمی رسد و ثانیا هیچ آدمی نیست که نتواند با آموزش قریحه های خفته خود را بیدار و شکوفا کند.بنابراین هرکسی که مختصر قریحه ای داشته باشد می تواند با اموزش خود را به صورت نوعی هنرمند در بیاورد.برای درک این موضوع بگذارید مثالی بزنم :فرنگی ها غالبا مزه ی کشک و بوی زردچوبه و عطر گلاب را نمی توانند تحمل کنند؛ نه برای اینکه این مزه ها و بوها خوب نیستند بلکه چون فرنگی ها لذت بردن از آن ها را یاد نگرفته اند؛ همانطور که ما هم لذت بردن از عطر و مزه ی بسیاری از پنیرهای فرنگی یا میوه های دریایی را یاد نگرفته ایم و در برخورد اول نمی توانیم از آن ها لذت ببریم و چه بسا که بیزار هم می شویم.هنر آشپزی جز این نیست که اولا ما یاد بگیریم از هر غذایی چنان که باید لذت ببریم و ثانیا بتوانیم اسباب این لذت را برای دیگران فراهم کنیم .همه ی رشته های هنر دارای دو جنبه نظری و عملی می باشد . جنبه ی نظری آن چیزهایی است که انسان می تواند از کتاب یا زبان استاد یا با تعقل و تفکر خود فراگیرد و جنبه ی عملی نیازی به توضیح ندارد. و باید گفت که هنر آشپزی از جمله هنرهایی است که جنبه ی عملی آن بیشتر بر جنبه نظری غلبه دارد.در طول تاریخ تا چندی پیش از زمان حاضر مردم سرزمین های گوناگون، و حتی شهرها و روستاهای یک سرزمین معین، کمابیش جدا از هم زندگی می کردند و با م ارتباط زیادی نداشتند از این جهت ذائقه هر جماعتی از مردم در دایره ی خاصی که به فراورده من همان...ادامه مطلب

سرجام نشستم. تو اینه جلو تخت خودمو نگا میکردم

به همه تنم نگا کردم

یکدفه از خودم بدم اومد... من نتونستم.............نشد بازم نشد... نشد...

من همان...

دلشوره بدی دارم... دلم میخاد بخابم ولی نمیتونم

من همان...

بهم زدم! هههههههه مزخرفه... سر یه جمله

من همان...

واقعن راسته که میگن خوشگلا خودخواه و خودپرستن :) بقیه رو نمیبینن

من همان...

داشتم... حالا نشونم بده خدایی که پرستیدم بت نبود

من همان...

باهاش بد حرف زدمو بی خدافظی قط کردم

ولی به هیچ وجه پشیمون نیستم...

من همان...

به پسرم تجاوز

به دخترم مراقبت

رو یاد میدم

باید بفهمن این دنیا حساب کتاب نداره. هرکی خودش!

اینهمه ک ما همش پاکی بیخود پیشه کردیم به حساب خودمون تهش هیچی نشد بده هم شدیم

من همان...

وقتی ازشون چیزی نمیدونی ممکنه خیلی گرون براشون تموم شی متی عزیز

من همان...